| Germanisches Wortvorkommen | ahd. mhd. bein, as. bēn ,Bein, Knochen' < (west- und nord-)germ. *baina- ,Knochen' anord. bein, 'Knochen; pl. Gebeine, sterbliche Reste; Reliquie; Überbleibsel; (Unter)schenkel, Bein', ae. bān, afries. bēn, mndl. nndl. been, engl. bone, dän. schwed. ben mhd. bergen, ahd. bergan, (gi-)bergan, as. gibergan < g. *berg-a- Vst. ‛bergen’, gt. bairgan, anord. biarga, ae. beorgan, nwfr. bergje. |