kvǫl f. 'qual, pein', nisl. kvöl, fär. kvøl, nschw. dä. kval. - ae. cwalu 'tötung', abl. ae. cwāla, ahd. quāla, mnl. quale 'schmerz'. - lit. gelà, asl. žalĭ 'schmerz', air. atbail 'sterben', arm. kełem 'peinigen'. - vgl. kvelja, ørkola und kveld.

• quelan
• sweizkuolî (Lex Baiuvariorum)