Wörterbuchangabe revawunt, revawunti, ferahwunt, gorawunt, hrevawunt, hrevawunti, hrevwunt, wunt (DC)
| Wörterbuch | Du Cange et al. (1883-1887): Glossarium mediæ et infimæ latinitatis. Niort: L. Favre. |
|---|---|
| Fundstelle | Bd. 4, Sp. 256a |
| Inhalt | HRÆFAWNT, Hrefwnt, Ventris seu alvi vulnus : ex Saxon. hrif, seu a prisco Germ. Href, vel Hreve, venter, alvus, et Saxon. wunð, seu Germ. Wunt, vulnus. Lex Bajwar. tit. 3. § 6: Si cervella in capite appareant, vel interiora membra plagata fuerint, quod Hræfawnt dicunt, cum 12. sol. componat. Ubi Editio Heroldi cap. 5. tit. 6. Hrevawnt habet. Lex Aleman. tit. 65. § 25: Si autem interiora membra vulnerata fuerint, quod Hrefwnt dicitur. Eadem Lex Bajwar. tit. 1. cap. 6. § 2 : Et quanti homines ibi intus fuerint, "(sub incenso culmine)" et inlæsi de incendio evaserint, unicuique cum sua Hrevawnti componat. Ubi Editio Heroldi Hrævaunta habet : quo loco, si bene auguror, incendiarius unicuique homini componit, tanquam de vulnere in alvo accepto. |
| Letzte Änderung | am 30.01.2018 durch HiWi |
| Link | http://ducange.enc.sorbonne.fr/HRAEFAWNT |
| Lemmata |