durpello znw. ‘dorpel, drempel’.

Van Helten (1900: 485, § 164) noemt de talrijke varianten in de hss. en wijst op oorspronkelijk *durupel(l)o dat exact overeenkomt met ndl. dorpel en verwant moet zijn met drempel. Dit lijkt op een substraatwoord met de wortel *d(V)r(V)p- waarin ook nog een nasaal kon optreden. Zie EWN, Beekes (1999).

1. Drempel.

Et postea sic debet in casa sua intrare et de quattuor angulus de terra illa in pugno colligere et postea debet stare in duropello hoc est [limitare] intus captare et de sinistra manu de illa terra suas scapulas iactare super quem proximiorem parentem habet. ‘En daarna moet hij zijn huis binnengaan en uit de vier hoeken aarde in zijn vuist verzamelen en daarna moet hij op de drempel d.i. dorpel binnen gaan staan en met zijn linkerhand van die aarde over zijn schouder gooien over degene die zijn naaste verwant is’ met de varianten: A1: in duropullo hoc est limitare; A3: in duropalo quod dicitur limitare; A4: in duropelle hoc est in limitare; C5: in duropello hoc es limitare; Her.: in duropello; K20, 21, 33, 34, 56: in durpilo hoc est in limitare; K38: dorpilo; K17, 18: durbilo; K24, 79: durbillo; K19: dorbilo [507-800; Pact.Leg.Sal. LVIII,2; C6].

• durpellum/-us (Lex Salica und merowingische Kapitularien)