tíu 'zehn', nisl. tíu, fär. tíggju, nnorw. tie, nschw. tio, ndä. ti. - got. taihun, ae. tien, afr. tian, tēne, tīne, as. tehan, tian, ahd. zehan. - lat. decem, gr. δέϰα, ai. dáśa, arm. tasr, air. deich-n, toch. A śäl, B śak. - vgl. tigr, tiúnd und -tján. Die entw. *tehu > *tēu > *tīu, statt *tjú ist überraschend (s. Sturtevant MLN 40, 1925, 25); vgl. níu.

• zehan