vesa st. V. jünger vera 'sein, geschehen', nisl. fär. norw. vera, nschw. vara, ndä. være. - lpN. viessōt 'leben' (Qvigstad 347). - got. wisan, ae. as. ahd. wesan, afr. wesa. - ai. vásati 'wohnen, verweilen', gr. έστία 'herd', lat. Vesta 'göttin des herdfeuers', verna (<*vesinā) 'im haus geborener sklave', air. foss, feiss 'bleiben, rasten'. - vgl. vesast, vist I, værð, væri, værr I und em, sannr.

• wesan